Okunacak ayetler: (Yu.16:1-11)

1 "Bunları size, sendeleyip düşmeyesiniz diye söyledim.
2 Sizi havra dışı edecekler. Evet, öyle bir saat geliyor ki, sizi öldüren herkes Tanrı'ya hizmet ettiğini sanacak.
3 Bunları, ne Baba'yı ne de beni tanımadıkları için yapacaklar.
4 Bunları size şimdiden bildiriyorum. Öyle ki, saati gelince bunları size söylediğimi hatırlayasınız. Başlangıçta bunları size söylemedim. Çünkü sizinle birlikteydim.
5 "Şimdiyse beni gönderenin yanına gidiyorum. Ne var ki, içinizden hiçbiri bana, 'Nereye gidiyorsun?' diye sormuyor.
6 Ama size bunları söylediğim için yüreğiniz elemle doldu.
7 Size gerçeği söylüyorum, benim gidişim sizin yararınızadır. Gitmezsem, Yardımcı size gelmez. Ama gidersem, O'nu size gönderirim.
8 O gelince dünyanın günah, doğruluk ve gelecek yargı konusundaki suçluluğunu dünyaya gösterecektir.
9 Günah konusunda – çünkü bana iman etmezler.
10 Doğruluk konusunda – çünkü Baba'ya gidiyorum ve artık beni görmezsiniz.
11 Yargı konusunda – çünkü bu dünyanın egemeni yargılanmış bulunuyor.

Sık sık kullandığımız “Kurtuluş” sözcüğünün derin bir anlamı vardır. Bunun yanı sıra “Kurtuluş” Tanrı’nın, günahlı kadın ve erkeği tekrar kendisine bağlamak için geçmişte, şu anda ve gelecekte yapacağı her şeyi içine almaktadır.

Unutmamalıyız ki kurtuluşumuz, İsa Mesih’in çarmıhta akan kanı aracılığı ile tamamen sağlanmıştır. Ama yine de Tanrı, kurtarma işini Kutsal Ruh’u aracılığı ile hayatımızda sürdürmektedir.

Yine Rabbin sağlamış olduğu ve kurtuluş olgusuna “refakat” eden bazı şeyler vardır. Bunları bilmemiz gerekir. Kutsal Ruh’un eleştirisi de bunlardan birisidir.

Yu.16:7-11 ayetlerinden görebiliriz ki, kurtuluşumuz Kutsal Ruh’un yüreklerimizi eleştirmesiyle başladı ve hayatlarımızda hala eleştiriye devam etmektedir. Anlamalıyız ki, İsa’nın sözünü ettiği bu eleştiri, bir kişinin yaşamında yer almadan hiç kimse, Mesih’teki kurtuluşa sahip olamaz.

Yine de birçokları kendi isteklerine göre, “Mesih imanlısı” olmaya kendilerinin karar verdikleri bir zamanda, bu işin olacağını sanıyorlar. Hatta “Sevindirici Haberi” duyuranlar bile, bir kişinin yaşamında, Tanrı’nın isteği doğrultusunda, ruhsal sonuçların elde edilebilmesi için, Kutsal Ruh’un yürekleri eleştiren işinin, kesin olarak gerekli olduğunu bazen unutuyorlar. Bu konu, çok önemle vurgulanması gereken muhteşem bir gerçektir: Herhangi bir canın kurtuluşunda, önayak olan her zaman Tanrı’dır. İsa öğrencilerine bunu açıklarken, “Siz beni seçmediniz, ben sizi seçtim” demişti (Yu.15:16).

Yine bu konuda, Rab İsa şöyle dedi: “Beni gönderen Baba bir kimseyi bana çekmezse, o kimse bana gelemez” (Yu.6:44).

Tanrı kalkıp da insanı aramasaydı, insan hiçbir zaman Tanrı’yı aramazdı. “Tanrı’yı arayan yok. Tümü yolu sapıttı, hepsi yararsız oldu” (Rom.3:11) diye yazar Söz.

İsa diyor ki, “Yol da, gerçek de, yaşam da Ben’im. Ben aracı olmadıkça kimse Baba’ya gelemez”(Yu.14:6).

Aynı zamanda, “Baba onu bana doğru çekmedikçe, kimse bana gelemez”(Yu.6:44) diyor.
O zaman sormalıyız: Tanrı insanları Mesih’e nasıl çeker? Buna yanıt olarak, tabii ki “Kutsal Ruh aracılığıyla” demeliyiz. Bu ilişkide, Kutsal Ruh’un insanların hayatında devreye soktuğu ilk şey, kişilerin günahlı yüreğini eleştirmektir. Bu “eleştirmek” sözcüğünün, tam olarak anlaşılması gerekmektedir. İnsan eleştirmesine hiç de benzemeyen, “Kutsal Ruh’un eleştirmesi” basitçe şudur: Bizim çaresizlik içinde bulunduğumuz ve bir kurtarıcıya çok ama çok ihtiyacımız olduğu konusunda bizi ikna eder.

Yu.16:7-11 ayetlerinden görebiliriz ki, Rabbimiz İsa Mesih’in sözüne göre, Kutsal Ruh, günahlı insanı üç ayrı ve önemli konuda eleştirir:

Burada dikkat edilmesi gereken bir nokta vardır. İsa, “günahlar konusunda” demiyor da, “günah” diyor. Günahlar, günahlı oluşumuzun meydana getirdiği üründür. “GÜNAH” ise, özel olarak İsa Mesih’e iman etmemek oluyor ki, “tüm günahların kökünde aslında bu imansızlık günahı yatmaktadır” (Yu.16:9). Vicdanımız, eğer tümüyle nasırlaşmamışsa, bizi hırsızlık, yalancılık, kıskançlık gibi konularda eleştirecektir. Ama ancak, Kutsal Ruh gözlerimizi açtığı zaman, Tanrı’nın göndermiş olduğu Kurtarıcıyı reddetmenin, oluşturduğu GÜNAH’ımızın ne kadar büyük olduğunu göreceğiz. Aslında bu, insanın işleyebileceği en büyük günah ki, sonsuz yargı bu günah yüzünden gelir. Mesih’i reddetmekten kaynaklanan günahtır. “O’na iman eden yargılanmaz. İman etmeyense nasıl olsa yargılanmıştır. Çünkü Tanrı’nın biricik Oğlu’nun adına iman etmemiştir” (Yu.3:18)

Kutsal Kitap, iki çeşit doğruluktan söz eder. Birincisi Rabbin bizden talep ettiği doğruluktur. Yeşaya peygambere göre, bizim doğruluğumuz, Tanrı katında kirli (kokmuş) paçavralar gibidir.

Bir de, Tanrı’nın sağladığı ve İsa Mesih’te insana sunduğu doğruluk vardır ki, (2.Kor.5:21) bu ancak, iman ile elde edilebilir (Rom.3:21-22) .
Kutsal Ruh’tan gelen aydınlatma olmadan, insan ne kendi doğruluğunun, ne de Tanrı doğruluğunun niteliğini algılayabilir.

Bunun ne demek olduğunu şu şekilde açıklayabiliriz. Şöyle ki, Şeytan ve ona ait olanların tümünün, yok olmaya mahkum oldukları konusunda insanları ikna eder. Mesih çarmıhta günahlarımız için öldü. Bunun için Şeytan, artık yenilgiye uğramış bir düşmandır.
“Yönetimlerin ve hükümranlıkların elindeki silahları alıp onları çarmıhta yenerek açıkça gözler önüne serdi” (Kol.2:15).
“Çocuklar et ve kandan oldukları için İsa da, ölüm gücüne sahip olanı, yani İblis’i, ölüm aracılığıyla etkisiz hale getirmek üzere onlarla aynı insan yapısını aldı. Bunu, yaşamları boyunca ölüm korkusu yüzünden köle olmuş olanların hepsini özgür kılmak için yaptı” (İbr.2:14-15).
“Onları saptıran İblis ise, canavarla sahte peygamberin de içinde bulunduğu ateş ve kükürt gölüne atıldı. Gece gündüz, sonsuzlara dek kendilerine işkence edilecektir” (Esi.20:10).

(2) Kutsal Ruh, insanlar çaresizlik içindeyken, bir kurtarıcıya ihtiyaç duydukları konusunda onları ikna etmek için ne gibi araçlar kullanır?

Herşeyden önce bu işini, Sevindirici Haber’in vaaz edilmesini sağlamakla yapar.

“Tanrı’nın Sözü, Sevindirici Haber ve Kutsal Ruh’un kılıcı” Rabbin kullandığı etkin araçlardır. (Ef.6:17) , (İbr.4:12). Şunu bilmeliyiz ki, “Sevindirici Haber” ancak sadık bir şekilde vaaz edildiği zaman, insanların hayatında Kutsal Ruh’un yapıcı eleştirisel işini, açıkça görebileceğiz (Rom.10:14). Pentikost gününde, Petrus Sevindirici Haber’i duyurduğu zaman, onu dinleyen insanlar günah, doğruluk ve gelecek yargı konusunda yüreklerinde ki, Kutsal Ruh eleştirisini duymuşlardı.

İncil’den bir örnek vermek gerekirse, Filipus’un Etiyopyalı hadımağasına verdiği, kişisel tanıklığı ele alabiliriz. (Elç.8:26-39). Sonra Pavlus’un, Feliks ile kral Agrippa önünde verdiği tanıklık vardır.

Tarsuslu Saul, (yani Pavlus) Şam yolunda böyle bir tecrübe yaşadı. (Elç.9:1-6) Ama yine de, daha önce, öldürülmesini onayladığı Stefan’ın tanıklığı, Pavlus’u etkilemiş olmalıydı. Sonra Yafa’da, Dorkas adında ki, imanlının ölümü ve mucizevi şekilde dirilişinin etkisiyle, Kutsal Ruh çalıştı. (Elç.9:36-42). Filipi kentindeki zindancı, sadece Pavlus’un tanıklığı ile değil, Rabbin yarattığı bir deprem sonucu, günah konusunda ikna edildi. (Elç.16:25,26).

Dua, Kutsal Ruh’un kullandığı en güçlü araçlardan biridir. Bir yakınınızın, ya da dostunuzun, Rabbe gelip kurtuluş bulmasını mı istiyorsunuz? Onun için dua edin. Bir toplantıda, “Sevindirici Haber” duyurulmaktayken, sen ne yaparsın? Orada kurtuluşa sahip olmayanlar için dua et!

Rabbe teslim etmiş, Kutsal Ruh ile dolmuş, Mesih imanlısı insanları kullanarak başarır.

Taşlanarak öldürülen Stefan, Kutsal Ruh ile dolu bir imanlıydı. Pavlus onun ölümüne tanık oldu ve hatta o ölümü onayladı. Bu arada Stefan’ın tanıklığını duydu ve taşlanırken onun melek gibi parlayan yüzünü gördü. Pavlus herhalde, Stefan’ın şahsında Mesih’in karakterini görmüş olmalıydı. Yu.16:7’ de diyor ki, “O’nu size göndereceğim”. O geldi, ama sana geldi mi? O, dünyayı günah, doğruluk ve yargı konusunda eleştirmeye geldi. Bunu senin aracılığınla da yapabilir.

Ancak şu var ki, Kutsal Ruh senin aracılığınla insanları eleştirecekse, o eleştirme gücü ancak, senin kendi yaşamında Kutsal Ruhun çalışmasına izin vereceğin oranda olacaktır.