İncil’e bakarsak göreceğiz ki, ‘tövbe’ Yeni Antlaşma döneminin kilit noktasıdır.

(i)-Vaftizci Yahya, insanları tövbeye çağırmakla ruhsal hizmetine başladı. (Mat.3:2)
(ii)-Rabbimiz Sözü yaymaya başlarken, ilkin tövbeden söz etti. (Mat.4:17)
(iii)-Rab 70 kişiyi “Sevindirici Haberi” yaymak için görevlendirdiği zaman, “tövbe”yi duyurmaları konusunda onlara buyruk verdi. (Luk.24:47; Mar.6:12 )
(iv)-Kutsal Söze göre, yeryüzünde tövbe eden bir can yüzünden Cennet’te sevinç vardır. (Luk.15:10)
(v)-İsa’nın öğrencilerinden Resul Petrus, “tövbe” edilmesi gerektiğini duyurdu. (Elç.2:37,38)
(vi)-Resul Pavlus da, “tövbe” edilmesini duyurdu. (Elç.17:30,31)
(vii)-Kutsal Kitab’ın her yerinde, “imana götüren tövbe”, günah yargısından kurtulmanın koşulu olarak belirtilmektedir.

“Gerçek Tövbe” olmayan bazı şeylere bakalım. Günahlı olduğumuzun bilincine varmak ‘tövbe’ değildir.

Tabii ki, günahlı olduğumuzun bilinci gerçek tövbenin bir parçasıdır. Ancak, bir kişi bazen, derin bir şekilde günahlılığını hissede- bilir, ama yine de tövbe etmiyor olabilir. Kutsal Kitap’ta Feliks böyle bir örnektir. (Elç.24:24-25).

(i)-Günahlarımızdan dolayı üzüntü duymak ‘tövbe’ değildir.

İmana götüren tövbe içinde, günahlarımızdan dolayı derin bir üzüntü ve pişmanlık duyabiliriz, ama yine de, o günahlardan dön- mek istemiyor olabiliriz. 2.Kor.7:9’a bakarsak  göreceğiz ki, insanların günahtan dönmelerini sağlayan bir üzüntü vardır.

(ii)-Günahtan nefret etmek ‘tövbe’ değildir.

Bu unsur da, diğerleri gibi gerçek tövbe içinde vardır. İmana götüren tövbe sırasında, kişi işlemiş olduğu günahlarından tiksinebi-lir, ama yine de aynı günahları, pervasızca işlemeye devam ederse bu gerçek tövbe değildir.

(iii)-Daha iyi olmaya karar vermek ‘tövbe’ değildir.

Her yeni yılda birçokları, daha iyi olmak için karar alırlar. Bazıları bu kararlarını her yıl, hayatları boyunca tekrarlayıp insan gözün- de iyi olanı yapmaya gayret gösterirler, ama kalıcı ve eyleme dökülen bir değişim olmazsa tövbe olamaz.
Kaybolan oğul babasına dönmeye karar vermişti, ama o sadece kararda kalıp geri dönmeseydi, gerçekten tövbe etmiş olmayacaktı. (Luk.15:18) . Cehenneme doğru, dolu dizgin gitmekte olan, bir sürü iyi niyetli insan vardır.

(iv)-Belli bir günahı işlemekten vazgeçmek ‘tövbe’ değildir.

Diyelim ki, iş yerinden bazı şeyler aşırıyorsun. Bundan vazgeçmekle tövbe etmiş olamazsın. İmana götüren tövbe, belli bir ya da, , iki günahla değil, günahın kökü ile bağlantılıdır.

O zaman gerçek Tövbe Nedir?

(i) DÜŞÜNCEDE değişmektir. Aklımızla, yani zihni ve idraki bir tecrübedir.

(ii) DUYGULARIN değişmesidir. Duygusal bir tecrübedir.

(iii) AMACIN değişmesidir. İsteği harekete geçiren bir tecrübedir.

(iv) DAVRANIŞLARIN değişmesidir. Ahlaki bir tecrübedir.

İmana götüren tövbe, yukarda sayılanlardan herhangi biri değil, tümünün toplamıdır.

Şimdi bunlara ayrı ayrı bakalım.

(i)-Tövbe DÜŞÜNCE tarzının değişmesidir. ‘Tövbe’ için kullanılan Grekçe sözcük “metonia” oluyor ki, bunun anlamı “bir kez daha yeniden düşünmek” olarak açıklanır. Yani, eski düşüncelerimizi düzeltip fikrimizi değiştirmek için, bir başka düşünceye kafamız- da izin vermektir.
Tövbe olayında günahlının fikrinde, öyle köklü bir değişim oluyor ki, kişinin Tanrı’ya, günaha, Rab İsa Mesih’e ve kendi şahsına,..karşı, tümüyle değişik ve yepyeni bir yaklaşımı olur. Rabbimizin, Mat.21:28,29’da  verdiği örneğe bakalım.

(ii)-Tövbe DUYGULARIN değişmesidir. Tarsuslu Saul, Rab İsa ile karşılaşıp, yeniden doğuşa sahip olduktan sonra, daha önce..... Mesih imanlılarına karşı uyguladığı baskılardan dolayı, pişmanlık ve acılık duyguları içinde kıvranmış olmalıydı.
Bu konuda, Mez.38:18  bize yardımcı olabilir. Luka 18’de, vergi görevlisi ile Ferisinin durumunda, derin bir üzüntüyü gösteren

Vergi görevlisiydi. . Vergi görevlisi, göğsünü yumruklamakla günahlarından tövbe ettiği konusunda, yoğun bir tövbe duygusu

sergiledi. (Luk.18:13).
Kaybolan oğul da, babasına döndüğü zaman, duygularında bir değişim yaşadı. “Göğün katında ve senin önünde günah işledim, baba” dedi, “Bundan böyle oğlun diye tanınmak bana yaraşmaz.” (Luk.15:21) diye, eski duygularından değişik duygular ifade etti.

(iii)-Tövbe, AMAÇLARIN değişmesidir. Burada irade devreye girmektedir. Kaybolan oğul, babasına dönmek için kendi özgür isteğini, iradesini kullandı.

(Luka.15:18) “Kalkıp babama gideyim” dedi ve “Kalkıp babasının yanına vardı.” (Luk.15:20). Yu.5:6’da  Rabbin adama ne dediğine bir bak ve Mez.119:59  ve

Yşa.55:7 ile karşılaştır. Yani tövbe, düşüncelerin, amaçların tümüyle değişmesidir. Bu demek oluyor ki, Tövbe DAVRANIŞLARIN

değişmesidir. Zakkay adındaki gümrük görevlisinin değişen hayatı, bu konuda iyi bir örnek teşkil eder. (Luk.19:1-10). Aynı zamanda Tarsuslu Saul’un (Elç.9:1-6) ve Filipi’de ki, zindancının (Elç.16:30-34) değişen yaşamları çok iyi örneklerdir.
 

TÖVBE NEDİR?
Önceleri sevdiğim günahlardan ayrılmak ve onları bir daha yapmamak!

Tövbe nasıl olur ve bunu oluşturan nedir?

(i)-Göksel bir armağandır. Bak Elç.5:30:31 ; ve 2 Tim.2:25 .
(ii)-Tövbe armağanı Sevindirici Haberin duyurulmasıyla sağlanır. Bak Mat.12:41
(iii)-Rabbin iyiliği bizi tövbeye götürür. Rom.2:4’de  bunu okuyabiliriz. Rabbin sevgisini ve özellikle çarmıh ölümüne giden İsa

Mesih’te, bize verdiği üstün armağanı düşündükçe, (Yu.3:16) bu bizi tövbeye yönlendirir.
(vi)-Yaşamın sıkıntıları ve üzüntüleri insanı tövbeye yönlendirir. Sevdiğimiz birinin ölümü, yaşam sorunları, mal ve can kaybı,

insanları tövbeye getirmek için, Rabbin elinde birer alet olarak kullanılabilir. Bak Mez.78:4 ve Tek.42:2 1; Çık.9:27 ; Eyu.42:5-6;

Mez.119:67 ve Esi.3:19.
(v)-Yaşamda hissedilen boşluk ve amaçsızlık bazı kişileri tövbeye sevkeder. Kaybolan oğul’un durumunda böyle oldu.

(Luk.15:17)

Ne zaman tövbe edilir?

ŞİMDİ ! ! -Elç.17:30,31. Şimdi, Kutsal Kitap’ta en önemli ayetlerden birine bakalım: “Bazılarının sandığı gibi, Rab vaadinde

gecikmez. Ama sizlere karşı sabır gösterir. Hiç kimsenin mahvolmasını istemez. Tersine, herkesin günahtan dönmesini özler”